عشق تو حقن...

ناصر عبداللهی

اسمی مملوء از رمز و راز

مملو از حاشیه

مملو از عشق

مملو از ...؟

مدتهاست احساس سرگردانی میکنم احساس میکنم ناصر را در لابلای هیاهوی این زندگی هیاهوی تفاسیر عجیب و غریب و حرفهای درست و نادرست مردم گم کرده ام!

احساس میکنم به اندازه قرنها از او دور شده ام و دلم عجیب برای مظلومیت این مرد می سوزد و آتش میگیرد...

از اینکه تا بود از دور و نزدیک خودی و دشمن ضربه خورد و حالا نیز...

چه غریبی ناصر...

چه غریبی...

به اندازه وسعت کویرهای جنوب غریبی...

به وسعت دریای بیکران خلیج همیشه فارس غریبی...

به وسعت قلب بی مانند و آسمانیت غریبی...

نمیدانم چگونه واژه ها را در کنار هم قرار دهم تا آنچه میخواهم بیان کنم معنای خود را بیابد؟

چگونه میشود غربت تو را معنا کرد؟

چگونه میشود قلب تنها و با شکوه تو را معنا کرد؟

چگونه میشود اوج مظلومیت تو را به تصویر کشید؟

وقتی به راحتی از سمت هر کس مورد قضاوت قرار میگیری؟

دوست دشمن عاشق و معشوق!

قضاوتی نه بر مبنای قلبت نه بر مبنای روح نا ارام و پر التهابت نه بر مبنای آسمان چشمانت 

قضاوتی بر مبنای آنچه بوده و نبوده!

قضاوتی بر مبنای آنچه در ظاهر دیده ایم و شاید خیلی وقتها حتی ندیده ایم و ساخته ایم!

شاید نتوانم هر آنچه در قلبم میگذرد را اینجا بیان کنم اما تنها میتوانم یک جمله بگویم ناصر

و آن اینکه تو یک ایمانی و من به ایمان تو ایمان دارم

من به تو ایمان دارم به وسعت قلب و پاکی درونت ایمان دارم و شاید گاهی به اندازه قرنها از تو دور شوم اما قلبم و احساسم از یک نفس به تو نزدیکتر است و خواهد بود...

ناصریا عشق تو حقن...

برای مشاهده دیگر مطالب موجود در وبلاگ ناصریا با موضوع(مطالب نوشته شده توسط گل مینا ) بر روی همین لینک کلیک کنید 

هرگونه تکثیر یا کپی برداری از مطالب این سایت بدون ذکر منبع ممنوع می باشد 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چگونه در گروه ناصریا عضو شویم؟ 

خیلی وقته دیگه بارون نزده...

خیلی وقته دیگه بارون نزده
رنگ عشق به ایم خیابون نزده

خیلی وقته ابری پر پر نشده
دل آسمون سبک تر نشده

مه سرد رو تن پنجره ها
مثله بغض توی سینه ی منه

ابر چشمام پر اشکه ای خدا
وقتشه دوباره بارون بزنه

خیلی وقته که دلم برای تو تنگ شده

قلبم از دوری تو بدجوری دلتنگ شده

بعد تو هیچ چیزی دوست داشتنی نیست

کوه غصه از دلم رفتنی نیست...

حتی فکر کردن بهش متعجبم می کنه...

هفت سال؟!

هفت سال از رفتنت گذشت و من هنوز به یاد مهربونیهات اشک تو چشمام جمع می شه...

هفت سال پیش در چنین روزی تو به خوابی رفتی که دیگه بیداری در پی نداشت...

خوابی که هرگز به پایان نرسید!

یاد اون روزها قلبم و به درد میاره...

روزهایی که میلیونها دوستدار و هوادار تو دستهای دعاشون و به سمت آسمون دراز کرده بودن و برای باز کردن دوباره چشمهای مهربون تو دعا می کردند...

روزهایی پر از اضطراب پر از درد پر از پریشونی اما...

تو دیگه هرگز بیدار نشدی...

آره ناصر تو آسمونی بودی و باید میرفتی و این درکش برای تو آسون بود و برای ما سخت!

نمیشه گفت سخت شاید غیر ممکن !

شاید هرگز هرگز نتونیم با رفتن تو کنار بیایم و این می دونم مشکل ماست!

وگرنه تو آسمونی بودی و به آسمون هم تعلق داشتی و این ماییم که زمینی هستیم و از نعمت حضور تو در زمین برای همیشه محروم شدیم...

برای همیشه و این پذیرفتنش شاید تا وقتی زنده هستیم برای ما ممکن نباشه...

ناصر حالا تو دعا کن دعا کن برای ما که لااقل اونی باشیم که آرزو میکردی...

مثل خودت مهربون و متواضع و عاشق...

دعا کن بتونیم مثل تو سرتاسر وجودمون عشق باشه و معرفت...

دلم تنگه بی شک امسال بیشتر از همه سالهای پیش...

دلم تنگه دلم تنگه و ...

همه دردم از اینه که هیچ کاری نمیشه کرد هیچی!

هفتمین سالگرد کمای  ناصرعبداللهی عزیز رو با آهنگی از مهدی وحدانی از بندر عباس به سوگ می نشینیم...

به یاد ناصر - مهدی وحدانی (دانلود)

روحش شاد...

 

برای مشاهده دیگر مطالب موجود در وبلاگ ناصریا با موضوع(مطالب نوشته شده توسط گل مینا ) بر روی همین لینک کلیک کنید 

هرگونه تکثیر یا کپی برداری از مطالب این سایت بدون ذکر منبع ممنوع می باشد 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چگونه در گروه ناصریا عضو شویم؟