نامهٔ قانون برکت - دست نوشته ای از ناصر عبداللهی

نامهٔ قانون برکت

     یه روز ناصر به من گفت: دعا می‌کنم نگاه همه ما "خلوت" بشه... پرسیدم خلوتی "نگاه" یعنی چی‌؟ گفت اینکه تو هیچ نبینی ولی‌ در عین حال ببینی‌...نگاه به "دنیا" مهم نیست، این کیفیت "نگاه" به دنیاست که مهمه، اینکه چرا؟ کجا؟ برای کی‌؟ و برای چی‌ تلاش میکنی‌؟ اینکه در دنیای هستی‌ برای بودن و خوردن از کدوم الگو بهره گرفته‌ای و خودتو هم راستا با طبیعت کدوم مخلوق میدونی‌؟ این صحبت شاید بیش از یک ساعت در ترافیک شرق به غرب اتوبان همّت از ورودی شریعتی‌ تا سعادت آباد طول کشید ،غروب ۲۴ اسفند ۸۴ که بنا به دلایلی نتونسته بودیم سر وقت به اجرای یه برنامه تو خیابان پاسدران برسیم و من از فرط ناراحتی فقط سکوت کرده بودم و ناصر با این صحبت‌ها سعی‌ داشت منو آروم کنه... این نوشته که "ناصر" در همون شب واسمون به یادگار گذاشته ظاهراً در امتداد همین بحث بوده که در خلوت خودش از خالق مهربونش یه چیزایی رو استعانت کرده... یه چیزایی که فکر کردن و اندیشیدن چند باره رو حداقل برای چون "منی‌" ضروری جلوه میده...

متن تایپ شده این نوشته رو برای راحتی‌ شما در ذیل تصویر قرار دادم.

 

(نامه قانون برکت)

پروردگار من یاریم کن تا در درک آئین برکت بر سر سفره نعماتت همچون شغالان و کرکَسان و لاشخوران نباشم، بلکه با دیدن، درک کردن، سپاس گذاردن نعمت، نه تنها نعمت را برای استفاده معقول و توالی نعمت بکار گیرم بلکه خالق دومی‌ به اراده ات برای نعمت بر مردمان باشم.

لاشخوران علامت مرگ و نابودیِ برکتند که تنها میخورند و میپرند و در تجدید آن نعمت نمی‌‌کوشند پس قانون برکت و چرخش نعمات الهی را متوقف میکنند و این سیاهی و تاریکی است.پناه بر تو‌ای خدای فاضل و کریم. 

۲۴ اسفند ۸۴ 

منبع: رضا کریمی 

 

برای مشاهده دیگر مطالب موجود در وبلاگ ناصریا با موضوع( پیامی از ناصریا  )بر روی همین لینک کلیک کنید.    

هرگونه تکثیر یا کپی برداری از مطالب این سایت بدون ذکر منبع ممنوع می باشد 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چگونه در گروه ناصریا عضو شویم؟   

 >>>برای بازگشت به صفحه اصلی کلیک کنید<<< 

واقعا نظری نداری؟!

مدتیه وضعیت بخش نظرات بسیار تاسف آور شده و چندین بار تصمیم گرفتم که بخش نظرات رو کلا ببندم! 

اما چیزی که واسم سوال شده اینه که واقعا هیچ نظری نداری؟ 

وقتی یه پست رو می خونی؟ یه مطلب و یه آهنگ و یه کلیپ رو وقتی می بینی هیچ احساسی بهت دست نمیده؟! 

یعنی اصلا حس نمی کنی که مثلا فلان آهنگ قشنگه قشنگ نیست با حسه بی حسه آهنگسازیش قویه ضعیفه شعرش خوبه یا بده؟! 

خوب این خیلی عجیبه که فکر کنم حسی بهت دست نمیده چون امکان نداره بالاخره یه نظری در موردش می تونی بدی اما چرا نمی دی؟ 

به آرشیو ناصریا رجوع کنید و نظرات و ببینید ۷۰ تا ۸۰ تا کامنت تو هر پست هست! 

اما چند پست اخیرو نگاه کنین ۳ تا ۸ تا و ...! 

خوب شاید با خودت بگی خوب به من چه بازدیدت لابد کمه! 

نه بازدید وبلاگ هم کم نیست یه نگاه به بازدیدها بنداز مثلا تو یه روز که بازدید کمه ۳۰۰ تا بازدید داره ناصریا اما از ۳۰۰ نفر یه نفرم نظری نمی ده!
واقعا عجیبه مثل این می مونه که مثلا تو جلوی ۳۰۰ نفر بالانس بزنی و حرکات ژیمناستیک انجام بدی بعد ۳۰۰ نفر وایسن همینجوری برو بر نگات کنن! 

نه بگن خوبه نه بگن بده نه بخندن نه گریه کنن! 

خودتونو جای من بذارین حرصتون نمی گیره؟! 

حالا حرص من به کنار اون هنرمندایی که میان برای ناصر مثلا کار میسازن دوست دارن کاراشون نقد بشه در مورد نقاط ضعف و قوتش صحبت بشه اصلا همه هنرمندا نقد سالم و دوست دارن اما اینجوری هیچ فایده ای براشون نداره چون شما فقط آهنگ و گوش میدین بدون اینکه احساسی داشته باشین! 

یا مثلا الان از من بپرسی خواننده های وبلاگ ناصریا از وضع وبلاگ راضین یا نه؟ می گم نمی دونم! 

چون واقعا نمی دونم چون هیچی نمی گین! 

اگه واقعا حرفی ندارین که من قسمت نظرات و ببندم و فقط طبق میل خودم عمل کنم و به نظر و پیشنهاد و انتقاد کسی هم اهمیت ندم! اگه فکر می کنین اینجوری خوبه باشه بگین تا اینکار و بکنم البته اگه واقعا می تونین از عهده این کار سنگین (کامنت گذاشت!)بر بیاین ! 

میدونم که مشقت زیادی داره! 

الانم حسابی دلم از دست همتون پره ازم نخواین ناراحت نباشم فقطم منتظرم ببینم بازم کسی چیزی میگه یا نمیگه! 

فعلا خداحافظ 

---

برای مشاهده دیگر مطالب موجود در وبلاگ ناصریا با موضوع(مطالب نوشته شده توسط گل مینا ) بر روی همین لینک کلیک کنید 

هرگونه تکثیر یا کپی برداری از مطالب این سایت بدون ذکر منبع ممنوع می باشد 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چگونه در گروه ناصریا عضو شویم؟