غریب آشنا...

29 آذر...

به مناسبت هفتمین سالگرد عروج ناباورانه صدای گرم جنوب ناصر عبداللهی عزیز...

تقدیم به شما...

غریب آشنا...

تو غریب آشنا و آشنای ناشناسی
زندگیت خیلی کوتاه بود ولی بود مرگت حماسی

تو که پاک و نازنین بودی با قلب مهربونت
چرا اینجوری به حق تو روا شد نا سپاسی

توی این دنیا ندیدم با تمامی بزرگیش
یه جوون با شهرت تو و به این خدا شناسی

اما خیلی بود برات زود که بپوشی رخت رفتن
نمیتونم که ببینم پوشیدی چنین لباسی

تو شهادت را خریدی به بهای جان شیرین
غرقه ای در نور و رحمت در شمیم عطر یاسی

میدونم تو هم نمیخوای که بشه سر و صدایی
بذار تو سکوت بمونه مرگ تو نشه سیاسی

حالا تو استاد مایی که میدی درس محبت
حالا دیگه تنها نیستم کلی دارم همکلاسی


شعری زیبا از مرجان عزیزم

تقدیم به همه شما دوستداران ناصریای عزیز مردی که با ماندنش به ما درس عشق و با رفتنش درس آزادگی داد...

روح پاکش شاد

برای مشاهده دیگر مطالب موجود در وبلاگ ناصریا با موضوع ( مناسبتهای خاص ) بر روی همین لینک کلیک کنید.   

هرگونه تکثیر یا کپی برداری از مطالب این سایت بدون ذکر منبع ممنوع می باشد 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چگونه در گروه ناصریا عضو شویم؟ 

>>>برای بازگشت به صفحه اصلی کلیک کنید<<<

خیلی وقته دیگه بارون نزده...

خیلی وقته دیگه بارون نزده
رنگ عشق به ایم خیابون نزده

خیلی وقته ابری پر پر نشده
دل آسمون سبک تر نشده

مه سرد رو تن پنجره ها
مثله بغض توی سینه ی منه

ابر چشمام پر اشکه ای خدا
وقتشه دوباره بارون بزنه

خیلی وقته که دلم برای تو تنگ شده

قلبم از دوری تو بدجوری دلتنگ شده

بعد تو هیچ چیزی دوست داشتنی نیست

کوه غصه از دلم رفتنی نیست...

حتی فکر کردن بهش متعجبم می کنه...

هفت سال؟!

هفت سال از رفتنت گذشت و من هنوز به یاد مهربونیهات اشک تو چشمام جمع می شه...

هفت سال پیش در چنین روزی تو به خوابی رفتی که دیگه بیداری در پی نداشت...

خوابی که هرگز به پایان نرسید!

یاد اون روزها قلبم و به درد میاره...

روزهایی که میلیونها دوستدار و هوادار تو دستهای دعاشون و به سمت آسمون دراز کرده بودن و برای باز کردن دوباره چشمهای مهربون تو دعا می کردند...

روزهایی پر از اضطراب پر از درد پر از پریشونی اما...

تو دیگه هرگز بیدار نشدی...

آره ناصر تو آسمونی بودی و باید میرفتی و این درکش برای تو آسون بود و برای ما سخت!

نمیشه گفت سخت شاید غیر ممکن !

شاید هرگز هرگز نتونیم با رفتن تو کنار بیایم و این می دونم مشکل ماست!

وگرنه تو آسمونی بودی و به آسمون هم تعلق داشتی و این ماییم که زمینی هستیم و از نعمت حضور تو در زمین برای همیشه محروم شدیم...

برای همیشه و این پذیرفتنش شاید تا وقتی زنده هستیم برای ما ممکن نباشه...

ناصر حالا تو دعا کن دعا کن برای ما که لااقل اونی باشیم که آرزو میکردی...

مثل خودت مهربون و متواضع و عاشق...

دعا کن بتونیم مثل تو سرتاسر وجودمون عشق باشه و معرفت...

دلم تنگه بی شک امسال بیشتر از همه سالهای پیش...

دلم تنگه دلم تنگه و ...

همه دردم از اینه که هیچ کاری نمیشه کرد هیچی!

هفتمین سالگرد کمای  ناصرعبداللهی عزیز رو با آهنگی از مهدی وحدانی از بندر عباس به سوگ می نشینیم...

به یاد ناصر - مهدی وحدانی (دانلود)

روحش شاد...

 

برای مشاهده دیگر مطالب موجود در وبلاگ ناصریا با موضوع(مطالب نوشته شده توسط گل مینا ) بر روی همین لینک کلیک کنید 

هرگونه تکثیر یا کپی برداری از مطالب این سایت بدون ذکر منبع ممنوع می باشد 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چگونه در گروه ناصریا عضو شویم؟