یادت همیشه هست...

یادت همیشه هست...

چندی پیش یادآورروزهای غم انگیزو وداع تلخ با هنرمند دوست داشتنیمان بود.خاطره ای تلخ وناگوار، که هرگزازذهنمان پاک نخواهد شد. قطعاً دراین ایام خیلی ازدوستدارانش منتظرند تا بلکه بتوانند به این مناسبت دورهم جمع شده وباردیگریادش را زنده نگه دارند، ولی شاید دیگربرایمان عادی شده باشد ازاینکه وقتی به آذرماه رسیده وزمان سالگرد ناصرعبداللهی فرا می رسد،دیگرنه خبری از برگزاری مراسمی هست ونه یادمانی، اگرهم باشد،بی سروصدا وبدون اطلاع قبلی! اما بازخوب است دراینجا هرگاه که بخواهیم می توانیم یاد اورا گرامی بداریم وازاو سخن بگوییم.وناصرجان این را بدان که یادت همیشه درقلبمان هست وجاری است.                                                                                          

زمانی که ناصرعبداللهی وارد دنیای موسیقی شد وبا تلاشی که دراین راه ازخود نشان داد،انصافاً صدا وحنجره اش خیلی بیشترازدیگرخوانندگان به ما انرژی می داد،انگارکه اوپنجره ای تازه ازدنیای خوانندگی را برروی ما گشوده بود،چرا که با ترانه های شادش،شاد می شدیم وبا ترانه های ملایمش، آرام می گرفتیم. گرچه ناصرعبداللهی اولین آلبوم رسمی خود را با نام (عشق است) به مردم عرضه کرد، اما می توان گفت ناصر درآلبوم (دوستت دارم ) بود که با ضیافت خودش را به ما معرفی کرد، با (یه رویا) نشاط وانرژیش را، وبا (پشت این پنچره ها) احساسش را. ناصرعبداللهی درعمرکوتاه خود ثابت کرد که تواناییهای زیادی درحرفه خوانندگی ودنیای موسیقی دارد، اوبه خوبی می دانست که چگونه درعرصه خوانندگی باید بخواند وبماند تا بتواند ماندگارباشد،هنوزم هم بعد ازگذشت شش سال ازفراق ونبودش بارها صدای اوازرادیو دربرنامه های مختلف پخش می شود وخیلی ها برای شنیدن ترانه هایی ناب،تنها صدای اورا انتخاب می کنند. وبدون شک شخصیت، صدایی فوق العاده اثربخش، سبکی نو، ملودی، انتخاب شعر، تنظیم وهمگی ازویژگیهای بارزی است که اورا ازدیگرخوانندگان متمایزمی سازد.ووقتی درمورد شخصیت وآثارناصر عبداللهی ازبزرگان ودوستانی که با اوهمکاری داشته اند سوال می شود، آنها همواره ازاو وتواناییهایش درخوانندگی به نیکی یاد کرده اند.                            

دراین پست،قسمتی ازصحبتهایی که تعدادی ازاین عزیزان قبلاً درمورد ناصرعزیزبیان داشته اند را برای دوستان خوب ناصریایی انتخاب کرده ام که خواندنشان خالی ازلطف نخواهد بود. 
                                                           

فریدون شهبازیان

ناصر عبداللهی خواننده‌ و ملودی سازی بسیار شایسته بود. احاطه اش بر تمام ریزه‌کاری‌های خوانندگی به حد کمال بود.حتی آن لهجه حتی آن گویش حتی آن مخرج‌های کوچکی که در دکلماسیون صدایش بود از شانس خوبش به گرمی و حلاوت صدایش افزود ه بود شما خیلی ها را می‌بینید که می‌خوانند و مخرج دارد و این آدم را اذیت می‌کند ولی ناصر عبدالهی عزیز ما اینجور نبود.و زیبایی در صدایش دو چندامی شد در آن دو کاری که من می‌توانم بر آنها مهر تایید بزن(دوستت دارم و عشق است) مطمئنن هیچگونه ایرادی در کار نیست و در نهایت زیبایی‌ست.

بخش‌هایی از سخنان فریدون شهبازیان در مراسم روز هفتم درگذشت ناصر در تهران

 

  رضاکریمی      
                                                                        

" ناصریا " در مکتب اندیشه سازان به بیان وقایعی می پردازد که هنر را بر گرفته از انوار آسمانی معرفی کرده و بدین سان هیچ حق مالکیت و تصاحبی برایش قایل نیست . بر این باور نادر است که غرور، کبر، خود بینی و فخر، رنگ می بازد وجای خود را به اهرم های توانمندی چون تواضع، خویشتن داری، مردم داری وسلوک می دهد. توکل " ناصریا " به خداوند متعال از مطالعات و تحقیقات مستمر وی دررابطه با مسائل معنوی و آمیختگی آن با هنر ناشی می شود. اصراراو به تلفیق هدایت جوانان از طریق جاذبه های هنری، عملا مجالس کنسرت و اجراهای موسیقی اش را از تجملات پر زرق و برق رایج، به محفل شنود جملاتی معنوی تبدیل کرده بود و هر چند در این مسیر موانع و اعتراضاتی را نیز در پیش رو می دید، ولی هرگز راضی نشد تا برنامه هایش صرفا " موسیقی " باشد. درایت و تسلط " ناصریا " در روی صحنه که بی شک تا به امروز از نوادر تاریخ هنر موسیقی ایران شمرده می شود، نشانگر به همراه داشتن نیرویی خاص در هنگام حضورش بود. برای " ناصریا " شکستن منیت و خودخواهی و ستیز با غرور، بیش از هزاران مراسم تکریم و کف و دست و شور و احترام و...  ارزش داشت                                                                                                                 

رضا کریمی(مدیرسابق برنامه های ناصر)

 

استادمحمد علی بهمنی (شاعر)

من بارها گفتم ناصر شعر و خوب می شناخت یعنی نه به دلیل اینکه حالا چون شعر من بوده حتما خوب بوده نه هر شعری رو می خوند حتما باهاش ارتباط درونی برقرار کرده بود که اجراش می کرد....ایشون  ملودیهای بسیار ارزشمندی داشت که من و واقعا به کلام می کشوند مثلا همون کار "یه حالی داشتم که نگو یه حالی داشتم که نپرس " این اصلا بوی ملودی ناصر درونش پراکندس وبلاگ ناصریا

ناصردیگر در بین ما نیست ولی من بارها این را گفته ام که اولین دلیل انتخاب ناصر برای خواندن ترانه هایم دوست داشتن صدای ناصر بود. ببینید ما درحیطه موسیقی صداهای زیبا و تکنیکی زیاد سراغ داریم اما اکثر این صداها انسان را پرتاب می کنند به صداهای دیگر. ولی آنچه که صدای ناصر را از دیگر صداها متمایز می کرد خاص بودن و منحصر به فرد بودن این صدا بود.به جز صدا، مشخصه دیگر ناصر این بود که شعر و ترانه رو خیلی خوب می شناخت. هرگاه روی خواندن ترانه ای انگشت می گذاشت در مقابل سوال من که چرا این ترانه؟ می‌گفت شما بیا و ملودی رو که گذاشته ام را گوش کن و من به شگفتی می‌آمدم ،انگار پژواک و پاسخی بود به حس درونی من. انگار ترانه داشت با این موسیقی کاملتر می شد و حس ترانه در بطن آن ملودی عجین می شد. حال تصور کنیم ما عزیزی را ازدست داده ایم که صدایش خاص بود/موسیقی را خوب می‌شناخت و ترانه و شعر را خوب می دانست تازه با حس‌های ما دوست بود و زبان ما را خوب می فهمید. تنها می‌شود گفت حیف شد و یادش همیشه گرامی.

گفتگو با محمدعلی بهمنی/ کیدی‌، ماهنامه موسیقی جنوب

پرویز پرستویی من افتخارداشتم که دردوکاردرخدمت این بزرگوارباشم ودرتنهایی شب هایی که با هم سپری کردیم بتوانیم به هم نزدیک شویم. بعد ازانقلاب خواننده های زیادی مطرح شدند ولی ناصرعبداللهی فقط خودش بود. همیشه به خود اوهم می گفتم که این حسن بزرگ توست. تو مرا یاد هیچ خواننده ای نمی اندازی.ناصر آن بغض فروخورده اش بود که تبدیل به یک صدا میشد و این بغض فرو خورده فرصت نمی داد که ما به یاد کس دیگری بیفتیم .این صدا از اعماق وجود او بود . من همیشه به ناصر عبداللهی عشق ورزیده ام همیشه لذت بردم از صدای او. بخصوص که خودش هوای موسیقی را خوب می شناخت، ساز می نواخت ساز را می شناخت . من به خود او هم این را می گفتم که از موسیقی چیزی نمی دانم ولی حس را می فهمم. اوخودش بود و خودش. درست است که ما هنرمندان دیگری هم داریم که در این عرصه موفق هستند ولی بگذارید من بدون تعارف و صادقانه بگویم من با صدای این آدم زندگی کردم ، با صدای این آدم رها شدم با صدای این آدم مشکلات خودم را با خودم حل کردم . با صدای این ادم همه ی گره های کورم را باز کرده ام . این هنرمندان ساده به دست نیامده اند که اینقدرساده ازدست بروند. روحش شاد ویادش همیشه گرامی باد.  کیدی،ماهنامه موسیقی جنوب

مهرداد نصرتی

 

من از نظر اعتقادی واقعا به ناصر مدیونم . روزی برای من تعریف کرد که می خواسته به لس آنجلس برود و همه چیز برای این سفر آماده بود . اما در میا این تدارک دیدن ها چند شب خوابی می بیند که منجر به بازگشت او می شود و ساخت قطعه زیبا و پر نفوذ ( یا فاطمه ) . وقتی با من از ائمه اطهار حرف می زد . وقتی از دنیا و آدمهایش می گفت . سحری در کلامش بود که مسخ ام می کرد . نگاهش به این مسائل چنان عمیق و جان دار بود که نمی توانستی باور نکنی .    

کسانی که ناصر را می شناختند خوب می دانند که من چه می گویم .  

 

درمورد تکنیک و نگرش ناصر نسبت به موسیقی، اگر بخواهم واقعیت امر را بگویم شاید کسی باورش نشود و آن اینکه ناصر معلم نداشت . او موسیقی را فطرتا کسب کرده بود . رابطه ی او با تک تک نت ها از مرز تئوری گذشته بود . می گویم گذشته بود چون تئوری را می شناخت اما ورای آن بود.

 

او با تمام وجود کار می کرد. وقتی ساز می زد امکان نداشت کسی باور کند که هیچ دوره ای را پشت سر نگذاشته است. به حدی نوازنده ی خوبی بود که تصوری از یک نوازنده ی خود جوش و ذهنی به فکر خطور نمی کرد. اما همیشه در حال مطالعه بود. کارهای تحلیلی اش کاملا بر اساس تحقیق بود . صحبت هایی که با هم داشتیم و اتفاقا عموما را ضبط کرده ام مبین آن بود که کاملا تحقیقی به آن نکات رسیده است . وقتی در خصوص هجای کلمات صحبت می کرد . از تکنیک های استفاده از حنجره . فرم بینی و نوع خواندن در کاسه سر می گفت تحقیق و منش خاصی را درک می کردید.

 

  مجله موسیقی قرن 21/آبان وآذرماه 1387

 

غلام علمشاهی(مدیر موسسه  آوای نکیسا )

منش و اخلاق ناصر، انتخاب کارهایش و گرمی صداش و احساسش که واقعاً در کارهایش بیان می کرد در تمام مخاطبین اثر می گذاشت.                                                                                                    

ایشان خیلی به کار های معنوی علاقه داشت و بارها هم به من پیشنهاد کار معنوی داده بود ، مثلا همین کار یمبو سئنه یک کار معنوی است ، ایشان اعتقاد عجیبی به ائمه ی اطهار داشت و دوست داشت در همه ی آلبوم هایش حداقل یک قطعه را به ائمه اختصاص دهد ، بارها به خود من پیشنهاد داده بود که می خواهد یک آلبوم کامل را به صورت معنوی و عرفانی کار کند  و درآمد حاصل از فروش این آلبوم هم به ایتام  سازمان های بهزیستی اختصاص دهد و می گفت که چند تا کار معنوی هم آماده کرده ام ، شعر هایش را تنظیم کرده ام، ملودی هایش رو تنظیم کرده ام و آماده ام که بخوانم و قرار شد که درآمد این کار را به فقیران و ایتام اختصاص بدهیم اما متاسفانه اجل مهلتش نداد.                                                                                             

 وبلاگ ناصریا

 

روزبه نعمت اللهی (خواننده)

صدای وصفای  ناصرعبداللهی همیشه زنده است ووامقعاً دوست داشتنی بود وخواهد بود. وفکرمی کنم که توی فضای موسیقیش، جزء آدمهای خیلی خاص وبا تفکرخیلی خاصی بود واین خیلی ارزشمنده. انتخاب اشعار،فضای کارها وتمام برنامه ریزی هاش کاملاً دقیق بود. هیچ وقت فراموش شدنی نیست بخاطراینکه ماندگاربود.                                                                                             

یادمان بغض ترانه/برج میلاد/آذرماه88

 

رضا صادقی     

من همیشه گفتم وبازمی گم ازاینکه،ناصرعبداللهی خوندنی نبود وهیچوقت هم خوندنی نیست،ناصرعبداللهی موندنیه. ناصرعبداللهی می گفت: ( شادت بگردم ) خیلی ها این ها رو به عنوان یک شوخی ازناصرعبداللهی می دیدند،ولی درواقع اون یک دعا بود برای همه که شاد باشند، امیدوارم که همیشه روحش شاد باشه ودوست داشتنی برای ابد.                                                                                                              

یادمان بغض ترانه/برج میلاد/آذرماه88

افشین سیاهپوش(ترانه سرا وخواننده)

گرما، تأثیر گذاری وخاص بودن جنس صدای ناصرباعث می شد وقتی ترانه ای را می خواند، احساسات درونی اش را درقالب کلامی عاشقانه دریافت کنیم. این موهبتی بود که خدا دروجود او نهاده بود.                         

مجله موسیقی قرن21/دی ماه 1386

محسن یگانه

من هیچوقت ندیدمش ولی همیشه آهنگاشو گوش می کردم وچیزعجیبی هم که بود، ناصرجزو معدود خواننده هایی بود که هیچ کس ازاو بدی ندیده بود، یعنی حداقل من توی جامعه موسیقی تا حالا کسی رو ندیدم که ازش بدی بگه.                                                                                                                

 بغض ترانه/برج میلاد/آذرماه88

سید جواد هاشمی(بازیگر)

ناصرغیرازاینکه حالاهنرمند خیلی باذوق وبسیارتوانا ومستعدی بود، من فکرمی کنم یکی ازچهره های مهربان عرصه موسیقی بود. اینکه میگم مهربان،چون من خاطرات خیلی خوبی ازش دارم ،یکی ازبهترین خاطرات خوب من ازناصراینه که با دیدن دوستاش خیلی پرانرژی لبخند می زد وخیلی مردم داروعطوف ومهربان بود، یعنی یکی ازخصوصیات بارز ناصراین بود،همه کسانی که باهاش به نوعی ارتباط داشتند ازرفقای نزدیکش،من مطمئنم که این رو تایید می کنند که ناصرجزوکسانی بود که به هیچ وجه درهیچ شرایطی خودش را نگرفت، هیچ وقت حس نکرد که حالا آدم بزرگی شده وواقعاً آدم بزرگی شده بود، ناصرجزو خواننده های عرصه موسیقی پاپ ایران بود که می شود اورا دراین عرصه مثال زد وثبت شده اسمش،منتهی اینقدرافتاده بود که دیگران این رو الان که نیست پشت سرش بگن که باید هنرمندهای دیگری که اسمی درمی کنند، اینوازناصریاد بگیرند که افتاده باشند واینقدرعطوف ومهربان.                                                                                              

روزتشیع جنازه/تالاروحدت/تهران.

 

گردآوری:

( محسن از اهواز )

دی ماه 1391

میلادت مبارک ناصریا

شب است و 10 دی

شب است و یاد تو

یاد گریه های کودکانه ات و لحظه ای که چشمان پر محبت و شادیت را بر این دنیا گشودی

آری امشب شب میلاد توست ناصریا

ناصریای دریایی

ناصریای برفی

ناصریای خاکی

ناصریای زیبا دل  معنوی...

امشب شب میلاد توست و چه فرخنده شبی است

شبی که خدا تورا به این دنیا هدیه داد...

با اینکه به ظاهر نیستی اما حضورت را بیش از هر زمان دیگر احساس می کنم و به غمی که در قلبم می تپد رنگ شادی می بخشم و می گویم: میلادت مبارک ناصریا

هستیم تا هستی...

---

دوستان عزیز با کمال تاسف خبر دار شدیم پدر بزرگوار آقای اسحاق احمدی از دوستان ناصر عبداللهی عزیز به رحمت خدا رفته اند ضمن عرض تسلیت به ایشان از شما می خواهیم برای شادی روح این پدر بزرگوار فاتحه ای قرائت بفرمایید.

روحشان شاد