نامهٔ قانون برکت - دست نوشته ای از ناصر عبداللهی

نامهٔ قانون برکت

     یه روز ناصر به من گفت: دعا می‌کنم نگاه همه ما "خلوت" بشه... پرسیدم خلوتی "نگاه" یعنی چی‌؟ گفت اینکه تو هیچ نبینی ولی‌ در عین حال ببینی‌...نگاه به "دنیا" مهم نیست، این کیفیت "نگاه" به دنیاست که مهمه، اینکه چرا؟ کجا؟ برای کی‌؟ و برای چی‌ تلاش میکنی‌؟ اینکه در دنیای هستی‌ برای بودن و خوردن از کدوم الگو بهره گرفته‌ای و خودتو هم راستا با طبیعت کدوم مخلوق میدونی‌؟ این صحبت شاید بیش از یک ساعت در ترافیک شرق به غرب اتوبان همّت از ورودی شریعتی‌ تا سعادت آباد طول کشید ،غروب ۲۴ اسفند ۸۴ که بنا به دلایلی نتونسته بودیم سر وقت به اجرای یه برنامه تو خیابان پاسدران برسیم و من از فرط ناراحتی فقط سکوت کرده بودم و ناصر با این صحبت‌ها سعی‌ داشت منو آروم کنه... این نوشته که "ناصر" در همون شب واسمون به یادگار گذاشته ظاهراً در امتداد همین بحث بوده که در خلوت خودش از خالق مهربونش یه چیزایی رو استعانت کرده... یه چیزایی که فکر کردن و اندیشیدن چند باره رو حداقل برای چون "منی‌" ضروری جلوه میده...

متن تایپ شده این نوشته رو برای راحتی‌ شما در ذیل تصویر قرار دادم.

 

(نامه قانون برکت)

پروردگار من یاریم کن تا در درک آئین برکت بر سر سفره نعماتت همچون شغالان و کرکَسان و لاشخوران نباشم، بلکه با دیدن، درک کردن، سپاس گذاردن نعمت، نه تنها نعمت را برای استفاده معقول و توالی نعمت بکار گیرم بلکه خالق دومی‌ به اراده ات برای نعمت بر مردمان باشم.

لاشخوران علامت مرگ و نابودیِ برکتند که تنها میخورند و میپرند و در تجدید آن نعمت نمی‌‌کوشند پس قانون برکت و چرخش نعمات الهی را متوقف میکنند و این سیاهی و تاریکی است.پناه بر تو‌ای خدای فاضل و کریم. 

۲۴ اسفند ۸۴ 

منبع: رضا کریمی 

 

برای مشاهده دیگر مطالب موجود در وبلاگ ناصریا با موضوع( پیامی از ناصریا  )بر روی همین لینک کلیک کنید.    

هرگونه تکثیر یا کپی برداری از مطالب این سایت بدون ذکر منبع ممنوع می باشد 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چگونه در گروه ناصریا عضو شویم؟   

 >>>برای بازگشت به صفحه اصلی کلیک کنید<<<