فقط یک لحظه بی تعصب فکر کن...!

قبل از اینکه پست رو بخونید تشکر می کنم از لیدای عزیزم بابت این پست زیبا و این و میگم که حرف دل من و زدی دوست عزیز. 

انقدر این روزا اتفاقات عجیب و برداشتهای عجیب تر از مقوله ناصر و ناصریا می بینم که گاهی نا خودآگاه خودم و مقصر می بینم تو این قضیه ها که اصلا نکنه نباید این وبلاگ و تاسیس می کردم و شاید اگه جریان ناصر رو توی اینترنت ادامه نمی دادم الان کار به جایی نمی رسید که هر کسی بخواد از این روش برای رسیدن به اهداف شخصیش به نام ناصر و به کام خودش استفاده کنه! 

گاهی دلم واقعا میلرزه و پاهام حسابی سست می شه. 

قبل از سفرم به بندر تقریبا تصمیم گرفته بودم که دیگه وبلاگ و تعطیل کنم تا از عذاب وجدان کج رویهای برخی خودم و نجات بدم اما وقتی پام  به بندر رسید و سرخاکش.... 

انگار دوباره انرژی جدیدی در من شکل گرفت و انگار ناصر باز هم ازم خواست که دوام بیارو و من باز هم به خاطرش به خاطر روح مهربون و پاکش ادامه میدم اما امیدوارم روزی رو ببینم که محبت و عشق بین تمام دوستان و دوستداران ناصر جاریه همونطور که ناصر همیشه دوست داشته باشه نه نفرت و کینه و دشمنی و نفاق! 

به امید اون روز 

  

سلام به همه ی عزیزانی که نسبت به من و این وبلاگ همیشه لطف داشتن و دارن .  

راستش نمی دونم از کجا شروع کنم ولی یادم میاد پارسال همین موقع ها بود یه درد و دلی باهاتون کردم .  

نمی دونم چرا تصادفا همین موقع بازم می خوام حرف دلمو بزنم ... 

شاید بخاطر پاییز و گذروندن این روزای سخته و شاید ... بگذریم !  

راستش چند شبی میشه که یه موضوعی شدیدا روحمو آزار میده و قلبم تیر می کشه ...  

اول از همه از همین جا اعلام کنم که قرار نیست کسی رو محکوم کنم یا خودمو تبرعه !  

فقط میخوام یک سری حرف هایی که توی دلم چند مدته عقده شده بگم تا سبک شم .  

شاید یک یادآوری برای خودم ...  

یه چند وقتی هست که میبینم مسیرمون عوض شده ...  

منظورم کسانی هست که بنا به هر دلیلی و با هر حس مشترکی مجذوب زنده یاد ناصر عبداللهی شدن .   

( البته فراموش نکنیم که خیلی ها به جاهای خوبی رسیدن و خوشا به حالشون )   

عزیزان ما مرام و معرفت ناصر عبداللهی رو دوست داشتیم و داریم و هر کدوممون بنا به یک دلیل و در یک برهه از زمان با یک حس و حال مخصوص خودمون جذب ناصر عبداللهی شدیم . مثل خیلی از طرفدارای هنرمندای دیگه با این تفاوت که ما ناصر عبداللهی رو توی ذهنمون اسطوره کردیم .  

حال این افراد چه کسانی باشند که این عزیز رو از نزدیک دیدن و ارتباط داشتن و یا کسانی که ندیدن و روحا ارتباط عاطفی برقرار کردن .   

هر دو دسته احترامشون واجبه و احساسشون قابل قبول .  

من از خودم شروع می کنم ...  

وقتی می خواستم کتاب " هر چه تو را بیاد من بیاورد زیباست ... ! " رو شروع کنم مجبور بودم با اطرافیان این عزیز ارتباط برقرار کنم .      

از خانواده شروع میشد همسر . فرزند . مدیر برنامه . آهنگساز . شاعر . نوازنده . کمپانی . همکار . دوست . آشنا . فامیل . همسایه و ...    

اینها رو گفتم تا بدونید که با خیلی ها در مورد ناصر عبداللهی حرف زدم و خیلی چیزها شنیدم و میدونم .      

به جرات می تونم بگم که خیلی ها خیلی ها و تاکید می کنم خیلی ها کسانی بودند که واقعا ناصر را می شناختند و حسش کردند و به من لطف کردند و اطلاعات درست دادند ولی متاسفانه کسانی هم دور این عزیز جمع بودند که شاید فقط یکبار از کنارش گذشته بودند ولی بعدها ادعایشان می شد ...  بماند !      

جالب اینجا بود که همه بعد  مرگ این عزیز از دوستان صمیمی و خیلی نزدیک به حساب می آمدن و هر کسی به من میرسید   

میگفت: ناصر با من خیلی صمیمی بود و از من انرژی می گرفت !!!  

این چیزها رو گفتم که نگین ندونسته و نشنیده دارم درد دل میکنم .  

ببینید دوستان عزیزم      

مدتیه که ما مسیرمون عوض شده !    

نزاریم دیگران با احساساتمون بازی کنن و از آب گل آلود به نفع خودشون ماهی بگیرن و ما رو از مسیر اصلی دور کنن . به ندای دلمون گوش کنیم ... 

باز میگم از خودم گرفته تا بقیه دوستان .    

ما بخاطر اینکه ناصر عبداللهی رو یک طور خاص و هر کسی با یک احساس خاص دوستش داریم پس فکر می کنیم که هر کسی اسم ناصر رو میاره مثل ما دوستش داره و باورش داریم.   

 در صورتیکه این نیست !     

عزیزان فقط به احساس خودتون بسنده کنید که اگر به اون جایی که باید رسیده باشین مطمئنا خودش کمکتون میکنه وگرنه به بیراهه میرین و چیزی جز آزار روح اون عزیز عایدتون نمیشه .  

ما هر کدوممون در یک برهه از زمان در یک جای خوبی ناصر رو شناختیم که برای همه قابل احترامه . پس سعی کنیم اون حس رو زنده نگه داریم نه اینکه وارد تمام جزئیات زندگی اون عزیز بشیم. ( کنجکاو نباشیم ... !)      

مثلا مشکلات کاری . خانوادگی . اختلافات . روابط. آلبوم . کنسرت . دشمنی . دوستی . کار خوب و کار بد . و مسائل خصوصی و شخصی ناصر عبداللهی به من و شما هیچ ربطی نداره و اینها جز دامن به آتش زدن چیز دیگه ای نیست !      

اون عزیز در قید حیات نیست و دستش از این دنیا کوتاهه و نمی تونه بیاد به من و شما بگه که کی راست و کی دروغ میگه !!      

پس فقط از شما دوستان خوبم تقاضا دارم به عنوان یک خواهر کوچیک اگر یک درصد قبولم دارین سعی کنین از خوبی ها چیزهایی که ازش یاد گرفتین و باعث شادی روح اون عزیز میشه بگید به دیگران.  و قضاوت های بی مورد و اختلافات در هر زمینه ای رو کنار بزارین . ( خواهشاً )      

تا اونجایی که من میشناسم و شماها میدونین ناصر عبداللهی صاحب سبک بود . در مرام و معرفت و اخلاق شهره بود . غیبت نمیکرد . بد کسی رو نمی خواست . پشت کسی رو خالی نمی کرد .از هیچ کمکی دریغ نمی کرد و همیشه یادمه میگفت که من عاشق وصالم و از تفرقه انداختن بیزارم و ...   

خواهش میکنم مثل من یه بار دیگه به خودتون رجوع کنین و به قول یکی از دوستام خاله زنک بازی ها رو کنار بزارییم و باعث شادی و آرامش روح عزیزمون باشیم      

البته اگر ادعامون میشه که دوستش داریم ...   

به امید اینکه ناصریای عزیز از ما راضی باشه .    

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم  

منبع: هر چه تو را بیاد من بیاورد زیباست ... 

 

 برای مشاهده دیگر مطالب موجود در وبلاگ ناصریا با موضوع( نقدوبررسی )بر روی همین لینک کلیک کنید.   

هرگونه تکثیر یا کپی برداری از مطالب این سایت بدون ذکر منبع ممنوع می باشد 

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

چگونه در گروه ناصریا عضو شویم؟    

 برای بازگشت به صفحه اصلی کلیک کنید.